Argentijnse humor, Europese blunder

Lieve Allemaal,
Het is gelukt om op de boerderij de nodige foto’s te maken! Ik zal ze zometeen uploaden als het internet het niet begeeft. Zowel, dan doe ik het morgen.
Mijn eerste werkdag was heel leuk, ik heb met één therapie geholpen, bij een meisje dat motorisch nogal achterliep, en ik heb op het nieuwe paard mogen rijden, Kiwi. (zie foto) Ik vond het best een eer want hij moet nog veel leren en daar mag ik bij helpen! Verder heeft Verónica ons verwend met aardbeiensap van aarbeien uit eigen tuin… Heaven is a place on earth.
Vandaag is de masterclass begonnen. Er waren mensen uit het hele land en zelfs uit Chili om naar Verónica te luisteren. En ze deed het geweldig! Zelfs als ik het even niet kon verstaan was het interessant, gewoon om haar manier van spreken. Veel bijgeleerd.

Verder zijn er een aantal momenten die ik toch echt even met jullie wil delen. Allereerst een raadsel waar we met het hele team de hersens over gebroken hebben (antwoord de volgende keer;)):

It’s greater than God and more evil than the devil,
The rich need it, the poor have it
and when you eat it you will die.

Om jullie een beeld te geven van Argentijnse humor: ze nemen graag buitenlanders en toeristen in de zeik. Soms is dat vervelend, zoals vandaag toen een man mijn huisgenootje veel te veel liet betalen voor een jurk. Maar meestal is het grappig.

Vanochtend heeft Blanca het huis verlaten voor een weekendje weg, is Trini naar huis gegaan en Violette op reis. Lena en ik hebben het rijk alleen, hetgeen vanmiddag niet geheel op rolletjes liep… Er wordt hier altijd een tankje schoon drinkwater bezorgd, en dat stond in de gang. Wij probeerden het naar binnen te slepen maar het enige wat ging was hem op zijn kant leggen. We waren op weg naar het dakterras om te gaan zonnen, dus we gingen eerst en dachten het later nog eens te proberen. Toen we weer beneden kwamen en de hal in liepen, gleden we meteen uit. De tank was niet dicht van boven en er was minstens 5 liter de gang op gestroomd…
Eerst was de tactiek alles verspreiden, zodat het leek of er gedweild was, maar het was te veel water en bovendien hadden we al snel een getuige. (zoon van de buurman die drumt in een redelijk bekende argentijnse band en al dagen denkt erg veel indruk te maken…) Dus gingen we toch maar netjes doen en de boel opdwijlen. Twee uur balen, de hik hebben (in Lena’s geval) en lachen (vooral in mijn geval) later, was de gang slechts nog een beetje vochtig en is het toch gelukt om de tank, die intussen een stuk lichter was, naar binnen te slepen.

Zondag ga ik (hoogstwaarschijnlijk) een gave dag hebben, dus ik zal dan weer bloggen!!
Liefs uit het inmiddels snikhete Argentinië,
Flo