¡Quedate!
Door: floinargentinie
Blijf op de hoogte en volg Florianne
14 April 2012 | Argentinië, Córdoba
Lieve allemaal,
Het zit erop. Alle paarden hebben een laatste aai gekregen, de kat is officieel doodgeknuffeld en de leerlingen hebben intussen lang genoeg gezeurd of ik niet toch nog even kan blijven. ‘Waarom blijf je niet?’ ‘Ik heb geen geld meer.’ ‘Je mag bij mij wonen, hoef je niks te betalen!’ ‘Ik wil terug naar mijn vriend.’ ‘Dan halen we die toch hierheen?’ ‘Het spijt me, ik kan echt niet blijven.’ ‘Wanneer kom je dan terug?’ ‘Over 5 jaar.’ ‘Zó lang? Blijf nouuu…’
Op mijn laatste dag heb ik nog heel veel leuke dingen gedaan. Voor de laatste keer op mijn drie lievelingspaardjes gereden, met een stel lieve leerlingen gewerkt en voor het laatst de OVERHEERLIJKE smoothie van Vero gedronken. Ik werd vanochtend wakker door ontzettende buikpijn. Ik vermoed dat die hartstikke psychosomatisch was, want ik sta stijf van de stress: ik ben heel verdrietig om weg te gaan bij de paardentherapie, en tegelijkertijd ben ik (op een leuke manier dan) gespannen voor de Mendozareis. Tegen de tijd dat ik op het werk aankwam, was de pijn opslag verdwenen. Bij het uiteindelijke afscheid voelde ik me nogal verdoofd. Eigenlijk voelde het gisteren meer als afscheid. Vero zei op een gegeven moment dat ze me heel erg zou gaan missen, en ik wilde hetzelfde terugzeggen, toen ik ineens volschoot. Vero plette me in een omhelzing, en zei: ‘Jij gaat niet verdrietig zijn, dat wil ik niet hebben. Deze ervaring heeft je goed gedaan, er is niks om om te huilen. Jij hebt een vuur in je hart en ik weet zeker dat dat nooit uitgaat, je gaat een geweldig leven hebben!’ Natuurlijk hadden die woorden niet het gewenste effect op mijn tranen, die maar bleven komen. Maar ik kan niet zeggen dat alle tranen van verdriet waren. Ik ben vooral heel blij en dankbaar voor wat ik allemaal heb geleerd en meegemaakt :)
Over anderhalf uur vertrekt de bus naar Mendoza. Ik ben dinsdagochtend (voor jullie middag) weer terug, en doe dan zo snel mogelijk verslag!
Dikke knuffels en…
Tot snel! :D
Flo
Het zit erop. Alle paarden hebben een laatste aai gekregen, de kat is officieel doodgeknuffeld en de leerlingen hebben intussen lang genoeg gezeurd of ik niet toch nog even kan blijven. ‘Waarom blijf je niet?’ ‘Ik heb geen geld meer.’ ‘Je mag bij mij wonen, hoef je niks te betalen!’ ‘Ik wil terug naar mijn vriend.’ ‘Dan halen we die toch hierheen?’ ‘Het spijt me, ik kan echt niet blijven.’ ‘Wanneer kom je dan terug?’ ‘Over 5 jaar.’ ‘Zó lang? Blijf nouuu…’
Op mijn laatste dag heb ik nog heel veel leuke dingen gedaan. Voor de laatste keer op mijn drie lievelingspaardjes gereden, met een stel lieve leerlingen gewerkt en voor het laatst de OVERHEERLIJKE smoothie van Vero gedronken. Ik werd vanochtend wakker door ontzettende buikpijn. Ik vermoed dat die hartstikke psychosomatisch was, want ik sta stijf van de stress: ik ben heel verdrietig om weg te gaan bij de paardentherapie, en tegelijkertijd ben ik (op een leuke manier dan) gespannen voor de Mendozareis. Tegen de tijd dat ik op het werk aankwam, was de pijn opslag verdwenen. Bij het uiteindelijke afscheid voelde ik me nogal verdoofd. Eigenlijk voelde het gisteren meer als afscheid. Vero zei op een gegeven moment dat ze me heel erg zou gaan missen, en ik wilde hetzelfde terugzeggen, toen ik ineens volschoot. Vero plette me in een omhelzing, en zei: ‘Jij gaat niet verdrietig zijn, dat wil ik niet hebben. Deze ervaring heeft je goed gedaan, er is niks om om te huilen. Jij hebt een vuur in je hart en ik weet zeker dat dat nooit uitgaat, je gaat een geweldig leven hebben!’ Natuurlijk hadden die woorden niet het gewenste effect op mijn tranen, die maar bleven komen. Maar ik kan niet zeggen dat alle tranen van verdriet waren. Ik ben vooral heel blij en dankbaar voor wat ik allemaal heb geleerd en meegemaakt :)
Over anderhalf uur vertrekt de bus naar Mendoza. Ik ben dinsdagochtend (voor jullie middag) weer terug, en doe dan zo snel mogelijk verslag!
Dikke knuffels en…
Tot snel! :D
Flo
-
14 April 2012 - 08:10
Diane:
Mooi gezegd van Vero, zo waar. Geweldig om te weten dat er aan de andere kant van mijn wereld zo"n geweldige mensen rondlopen, geweldig dat jij daar deel van uitgemaakt hebt. Maar hier verweg bij mij is het ook niet droog gebleven bij het lezen van je blog.In sprookjes vangen ze tranen en dat worden parels. Mensen hebben niet voor niets tranen. Fijne vakantie.
Veel liefs, Dikke kus.
Diane -
14 April 2012 - 08:35
Daisy:
Lieve Flo,
wat een prachtige, ontroerende woorden. Wat gaat de tijd dan snel ineens, hè? Ik wens je een hele goede terugreis en dat je maar snel je geliefde weer in de armen mag vallen! Ik zal je verhalen absoluut missen, maar het is wel fijn om je weer eens in levende lijve te zien!
Veel liefs en knuffels en tot gauw.
-
14 April 2012 - 08:41
Hans / Sonja Reitsma:
Hey Flo,
Wat gaat het allemaal snel! Wij wensen je nog een paar fijne dagen en een goede terugreis! We hopen dat bij jouw thuiskomst het zonnetje hier gaat schijnen en het lekker zomer gaat worden. Nu is het nog maar koud en nat.
Hartelijke groet, Hans en Sonja -
14 April 2012 - 11:31
Marjon:
Lieve Florianne!
Wat een mooie ontroerende woorden! Enne tranen horen erbij hoor! Het zou raar zijn als je die niet zou hebben;) De tijd gaat zo super snel nog even en je bent weer terug in Nederland, bij je fam en vrienden!
Maar jij gaat nu eerst volop genieten van je VAKANTIE!!!!!:D
Tot je volgende verslag:)
Liefs en een knuffel van mij X -
15 April 2012 - 13:02
Daisy:
euh, ik ben geloof ik iets te snel geweest met jou een goede terugreis wensen...want je hebt eerst nog een vakantie begrijp ik? Hoe lang? En wanneer kun je dan WEL je geliefde in de armen sluiten???
Liehiefs -
15 April 2012 - 21:02
Daniella:
Take care of all of your memories for you cannot relive them, zong Bob Dylan!
Liefs en welkom thuis! -
16 April 2012 - 15:29
Marisa :
Wow Flo, ga je nu al terug!? je ging toch tot mei? ik hoop je dan snel weer te zien! En succes met de terugreis! Al denk ik dat als je dit leest ik het vliegtuig of een dutje aan het doen bent, of een filmpje aan het kijken , of je dood irriteerd aan irritante mensen, of muziek zit te luisteren of aan het eten bent, of aan het lezen bent of aan het dagdromen over daar of hier en over mij (a) haha grapje : ) oja je kan ook nog naar de wc zijn. Volgens mij heb ik dan bijna alle bezig heden in een vliegtuig gehad. Echt heel veel plezier bij thuiskomst! xxxxxxxxxxxxxxx liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
