Over kippen, bitches en dierenliefde
Door: floinargentinie
Blijf op de hoogte en volg Florianne
09 Februari 2012 | Argentinië, Córdoba
Lieve allemaal,
Na het back-to-the-basicsweekend was het maandag dan toch echt weer tijd voor back-to-work. Er zijn in de tussentijd een aantal dingen veranderd, en ik was prettig verrast! Ten eerste beginnen de leerlingen langzaam terug te komen. Nogsteeds geen drukke boel, maar er zijn er iedere dag wel een aantal. Ten tweede zijn er een heleboel nieuwe vrijwilligsters gekomen, waardoor de sfeer weereens totaal anders is. De boerderij is één groot kippenhok, waarvan de onderdelen werkelijk uit de hele wereld afkomstig zijn. Naar mijn mening hebben we nu een ontzettend leuke, gezellige en enthousiaste meidengroep bij elkaar, waarmee we goed kunnen werken en intussen constant lol hebben. Verder zijn we de hele boerderij aan het opknappen. We schilderen muren, deuren en kozijnen, en Pecos en Vero zijn allerlei dingen een nieuwe, handigere plaats aan het geven. Toen ik terugkwam was er al een hele hoop gebeurd, dus het ‘wauw-effect’ was er al. Ik hoop dat dit na deze week nog groter is.
Af en toe botst het wel een beetje, de witte verf en de paardenwereld. Zo begreep Estrellita niet dat haar muur net geverfd was, en ging ze er rustig tegenaan staan schijten. Of we dachten goed bezig te zijn, maar kwamen er halverwege achter dat we niet de muur, maar de daaroverheen gedrapeerde oude spinnenwebben aan het verven waren. Af en toe stel ik mezelf even gerust met de gedachte dat het mijn huiskamer niet is, en dan ga ik vrolijk verder met spetteren. Gelukkig is het allemaal waterverf, dus gaan de spetters overal uit. Het heeft wel wat, je kunt aan het einde van de dag precies zien wie er hard gewerkt heeft, en zich dus bij het nieuwe ras der witgespikkelde mensen mag voegen. Ook het ras der roodverbranden is sinds vandaag weer goed vertegenwoordigd. Na een heerlijke picknick, waarbij we werkelijk alles in overvloed hadden, lagen we op onze badhandoeken muziek te luisteren en katten te aaien. Natuurlijk maakten we weer de beginnersfout om te denken dat de zon niet door de wolken heenschijnt. Ik was nog wel de domste, want ik liep de hele tijd te roepen dat we wél zouden verbranden door de wolken heen. Maar ik was zo druk met waarschuwen, dat ik mijn eigen zonnebrandcrème vergat. Ik schaam me diep.
Rond een uur of zes had Vero heerlijke bananenmilkshakes gemaakt. Onder het genot van dit hemelse drankje en lekkere koekjes, luisterden we naar Vero die probeerde Engels te spreken. Ze zocht op een gegeven moment naar een aanspreekwoord voor de groep, waarop een Amerikaanse ‘bitches’ opperde. Vero had natuurlijk geen idee wat dat betekende, en nam het enthousiast over, totdat iedereen in een kreukel lag van het lachen. Toen ze hoorde dat het ‘teef’ betekende, leek ze eerst heel geschrokken, maar vijf minuten later leek ze daar alweer overheen. Want toen het kippenhok weer op de hoogste kakelstand stond en zij iets wilde zeggen, gilde ze: ‘SHUT UP! … BITCH!’
Verder is er nog goed nieuws voor het jonge katje. Er zijn twee jonge honden op het erf, Wacha en Grafiti. Tot een zekere leeftijd zaten die samen in een hok, maar nu lijken ze volwassen genoeg om vaker vrij over het erf te lopen. Wacha is een herder, dus zelfs als pup al behoorlijk groot. Maar dat maakt voor de twee beestjes niets uit. Kat en hond zijn echt beste vriendjes, ze zijn bijna de hele dag aan het spelen! Wacha bijt het katje steeds heel zachtjes en zij gaat dan op haar rug liggen om hem met vier pootjes te kunnen vastgrijpen. Wie zin heeft om te smelten moet echt even de foto’s bekijken :D
In één van de vele lachbuien van vandaag bedacht ik me dat ik het helemaal niet erg vind dat mijn vakantie voorbij is. Het waren twee perfecte weken, maar het voelt super goed om weer terug te zijn op het werk. Ik denk dat ik er tot eind april alleen nog maar perfecte weken aan vast ga plakken :)
Een witgespikkelde kus uit Argentinië,
Flo
Na het back-to-the-basicsweekend was het maandag dan toch echt weer tijd voor back-to-work. Er zijn in de tussentijd een aantal dingen veranderd, en ik was prettig verrast! Ten eerste beginnen de leerlingen langzaam terug te komen. Nogsteeds geen drukke boel, maar er zijn er iedere dag wel een aantal. Ten tweede zijn er een heleboel nieuwe vrijwilligsters gekomen, waardoor de sfeer weereens totaal anders is. De boerderij is één groot kippenhok, waarvan de onderdelen werkelijk uit de hele wereld afkomstig zijn. Naar mijn mening hebben we nu een ontzettend leuke, gezellige en enthousiaste meidengroep bij elkaar, waarmee we goed kunnen werken en intussen constant lol hebben. Verder zijn we de hele boerderij aan het opknappen. We schilderen muren, deuren en kozijnen, en Pecos en Vero zijn allerlei dingen een nieuwe, handigere plaats aan het geven. Toen ik terugkwam was er al een hele hoop gebeurd, dus het ‘wauw-effect’ was er al. Ik hoop dat dit na deze week nog groter is.
Af en toe botst het wel een beetje, de witte verf en de paardenwereld. Zo begreep Estrellita niet dat haar muur net geverfd was, en ging ze er rustig tegenaan staan schijten. Of we dachten goed bezig te zijn, maar kwamen er halverwege achter dat we niet de muur, maar de daaroverheen gedrapeerde oude spinnenwebben aan het verven waren. Af en toe stel ik mezelf even gerust met de gedachte dat het mijn huiskamer niet is, en dan ga ik vrolijk verder met spetteren. Gelukkig is het allemaal waterverf, dus gaan de spetters overal uit. Het heeft wel wat, je kunt aan het einde van de dag precies zien wie er hard gewerkt heeft, en zich dus bij het nieuwe ras der witgespikkelde mensen mag voegen. Ook het ras der roodverbranden is sinds vandaag weer goed vertegenwoordigd. Na een heerlijke picknick, waarbij we werkelijk alles in overvloed hadden, lagen we op onze badhandoeken muziek te luisteren en katten te aaien. Natuurlijk maakten we weer de beginnersfout om te denken dat de zon niet door de wolken heenschijnt. Ik was nog wel de domste, want ik liep de hele tijd te roepen dat we wél zouden verbranden door de wolken heen. Maar ik was zo druk met waarschuwen, dat ik mijn eigen zonnebrandcrème vergat. Ik schaam me diep.
Rond een uur of zes had Vero heerlijke bananenmilkshakes gemaakt. Onder het genot van dit hemelse drankje en lekkere koekjes, luisterden we naar Vero die probeerde Engels te spreken. Ze zocht op een gegeven moment naar een aanspreekwoord voor de groep, waarop een Amerikaanse ‘bitches’ opperde. Vero had natuurlijk geen idee wat dat betekende, en nam het enthousiast over, totdat iedereen in een kreukel lag van het lachen. Toen ze hoorde dat het ‘teef’ betekende, leek ze eerst heel geschrokken, maar vijf minuten later leek ze daar alweer overheen. Want toen het kippenhok weer op de hoogste kakelstand stond en zij iets wilde zeggen, gilde ze: ‘SHUT UP! … BITCH!’
Verder is er nog goed nieuws voor het jonge katje. Er zijn twee jonge honden op het erf, Wacha en Grafiti. Tot een zekere leeftijd zaten die samen in een hok, maar nu lijken ze volwassen genoeg om vaker vrij over het erf te lopen. Wacha is een herder, dus zelfs als pup al behoorlijk groot. Maar dat maakt voor de twee beestjes niets uit. Kat en hond zijn echt beste vriendjes, ze zijn bijna de hele dag aan het spelen! Wacha bijt het katje steeds heel zachtjes en zij gaat dan op haar rug liggen om hem met vier pootjes te kunnen vastgrijpen. Wie zin heeft om te smelten moet echt even de foto’s bekijken :D
In één van de vele lachbuien van vandaag bedacht ik me dat ik het helemaal niet erg vind dat mijn vakantie voorbij is. Het waren twee perfecte weken, maar het voelt super goed om weer terug te zijn op het werk. Ik denk dat ik er tot eind april alleen nog maar perfecte weken aan vast ga plakken :)
Een witgespikkelde kus uit Argentinië,
Flo
-
10 Februari 2012 - 08:38
Diane:
Ha Witgespikkelde,
Wij geloven onze ogen niet, mensen in korte broeken en hempies met spaghettibandjes, zon en 25 graden?
Hier is iedereen zwaar ingepakt, mutsen handschoenen dassen, behalve RJ, die weigert nog altijd een das om te doen. Als hem dat maar niet de das omdoet.Het gaat binnenkort weer warmer worden, en dat voorspelt veel kwakkelweer en glijpartijen als regen valt op een nog bevroren ondergrond glibber je alle kanten uit. We zien wel, je hoort het wel. Hier in ieder geval nog geen EHBO bezoekers te melden, effe afkloppen.... oei, wat bijgelovig ben ik toch.De dames hopen nog te gaan schaatsen op het Wylermeer, maar morgen zal dat niet lukken want we mogen weer een paar Nijmeegse scholen bezoeken ivm de schoolkeuze van Noor. Die wil naar het NSG, maar daar hebben ze een loting dus of het dat gaat worden? Ro wil naar het Stedelijk Gym, die moet volgend jaar kiezen ,ik ga volgende week met haar naar een open les en RJ neemt haar een keer mee op een toeristische route door school heen. Lief he,zo'n grote broer .Je ziet, in dit gezin never a dull moment.Dat gaat ook op voor jou daar in Argentinie, ze houden jullie goed bezig en jullie jezelf ook, of anders doen de dieren dat wel en omgekeerd. Wel een lief stel , kat en hond, schatjes, waar doen me die toch aan denken, iets met Rj en Ro wsl..Nou Flo, ik ga nu weer iets doen waar ik geen zin in heb, je moet nl. altijd leuke dingen(jou verhalen lezen en terugschrijven) afwisselen met vervelende dingen(vul maar iets in) , en als je lichamelijk werk gedaan hebt mag je weer administratie gaan doen.Typen is ook best wel lichamelijk werk dus wat zal ik eens gaan doen...Eerst jou veel liefs wensen met een dikke dikke zoen, tot gauw schrijfs, veel plezier en pas goed opjezelf,dag meissie,
Diane -
10 Februari 2012 - 11:37
Willem:
hoi flo het is al bijna valentijnsdag doet argentinnië ook aan valentijnsdag? -
10 Februari 2012 - 18:02
Marjon:
Ik kan me indenken dat je nu ook wel weer aan het genieten bent van het werken!!! En wat is het daar heerlijk weer:) Hier ligt er nog ijs op de sloten en is het best nog wel koud... Suc6 met alles en tot je volgende mooie verhaal:D
Dikke knuffel x -
11 Februari 2012 - 22:33
Jacqueline:
Ha Florianne, wat schattig dat poesje met die hond.Ik heb de laatste tijd je verhalen niet kunnen lezen. Helaas, tijdgebrek. Maar ik zie dat er hard gewerkt wordt. De boel een beetje opknappen kan nooit geen kwaad. Fijn dat het zo gezellig is in jullie kippenhok. Ik hoor de dames al kakelen. En dan moet je dus roepen BITCH. Dat is lachen. Veel plezier en succes met het verven. Groetjes Jacqueline.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
